W Niemczech kuc Highland jest znany jedynie wtajemniczonym. Należy zauważyć, że ten długowieczny koń wywodzący się z surowych wyżyn Szkocji jest przedstawicielem jednej z najstarszych ras kuców w Europie. Jego historia jest silnie związana z Celtami, którzy już około 800 roku p.n.e. hodowali konie i od V stulecia p.n.e. zabierali je ze sobą na wyprawy wojenne do Anglii. Ich pochodzenie wywodzi się jednak z czasów jeszcze wcześniejszych. Niektórzy z ekspertów po analizie włosa tego konia przypuszczają, że może on być nawet bezpośrednim potomkiem pierwotnych kuców z epoki lodowej.
Łatwe do utrzymania i odporne na wpływ pogody konie były używane w ich ojczyźnie już od dawna, zarówno do jazdy wierzchem, ciągnięcia sani torfowych, prac polowych lub jako pomoc w polowaniach. Są one w stanie bez wysiłku unieść na swoim grzbiecie martwego jelenia w niełatwym górskim terenie.
Wraz z założeniem księgi stadnej w 1889 roku rozpoczął się nowy rozdział w historii tej godnej wzmianki rasy. Kuce Highland stały się popularnymi końmi rekreacyjnymi, które wykazują nie tylko zdolności do galopu, ale także predyspozycje skokowe.
Mimo wielu zalet, kuc Highland nie nadaje się dla każdego. Z powodu inteligencji, zdolności do nauki i silnego przywiązania do ludzi, kuc ten potrzebuje partnera, który będzie umiał obchodzić się z tym samodzielnym i wymagającym zwierzęciem. Jeśli jednak zdobędzie się jego sympatię, Highland stanie się koniem "pod którym można się schronić przed deszczem".
