Dla mieszkańców Islandii ich krajowa rasa nigdy nie była rasą kuców, choć zwierzęta te niewiele przekraczają 13 dłoni; zawsze określano je mianem icelandic horse, konia islandzkiego. Uważa się, że konie zostały po raz pierwszy przywiezione do Islandii w pierwszym stuleciu n.e. przez wikingów, którzy osiedlili się na tej wulkanicznej wyspie.
Rasa islandzka cechuje się niezwykłą czystością krwi, ponieważ już w 930 r. zakazano łączenia tych koni z innymi rasami po katastrofalnym eksperymencie z wprowadzeniem krwi orientalnej dla ulepszenia rasy. Koń islandzki jest krępy, przeciętnej urody, niewielkich rozmiarów, o ciężkiej głowie i zwięzłej budowie ciała, obdarzony zdolnością poruszania się pięcioma chodami; potrafi chodzić toltem. Towarzystwo zajmujące się hodowlą tej rasy określa tolt jako "chłód, w którym koń nie zmieniając kolejności stawiania nóg, może zwiększać swoją szybkość od niemalże stania w miejscu do znacznej prędkości".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz