Już w XI stuleciu kronikarz wspomina o wierzchowcu, którego nazywa "rottalskim kasztankiem". Te ciężkie konie zasłużyły się jako wierzchowce i konie zaprzęgowe już w średniowieczu, w czasie wypraw krzyżowych. Systematyczna hodowla tej rasy, która pochodzi prawdopodobnie od skrzyżowania rasy bawarskiej z końmi orientalnymi, rozpoczęła się dopiero od XV wieku i była prowadzona przez szlachtę i mnichów z bawarskiej prowincji Rotta. Gdy u schyłku XVIII wieku w armii potrzebne były lżejsze konie, doskonalono tę rasę ze sprowadzonymi z Anglii ogierami półkrwi, Cleveland Bay i końmi normandzkimi. Aby przystosować tę rasy do pracy w rolnictwie, pod koniec XIX wieku jako reproduktory wykorzystano konie oldenburskie.
Około 1960 roku do rozrodu wykorzystano konie hanowerskie, pełnej krwi angielskiej i trakeńskie, usiłując wyhodować nowoczesnego wierzchowca. Na bazie koni z Rottalu powstała rasa bawarskich koni gorącokrwistych, która jest lubiana zarówno przez jeźdźców rekreacyjnych, jak i sportowych. Miłośnicy koni starają się także o odtworzenie prastarej rasy koni z Rottalu.
Około 1960 roku do rozrodu wykorzystano konie hanowerskie, pełnej krwi angielskiej i trakeńskie, usiłując wyhodować nowoczesnego wierzchowca. Na bazie koni z Rottalu powstała rasa bawarskich koni gorącokrwistych, która jest lubiana zarówno przez jeźdźców rekreacyjnych, jak i sportowych. Miłośnicy koni starają się także o odtworzenie prastarej rasy koni z Rottalu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz