Ciężki, bretoński koń pociągowy, krępe zwierzę o zwartej budowie, z mocnym tułowiem i krótkimi nogami, powstał ze skrzyżowania perszerona, ardena i konia bulońskiego. Postier, mocny, średniej budowy koń zaprzęgowy, o energicznych ruchach przede wszystkim w kłusie, podlegał znacznym wpływom Norfolk Roadstera i Hackney'a. Lekki Cheval de Corlay, koń zaprzęgowy i wierzchowy, który jest obecnie bardzo rzadko spotykany, powstał z krzyżowania koni bretońskich, pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej. Również poza Francją powstają kolejne hodowle koni bretońskich (od 150 do 165 cm w kłębie). Rasa ta jest uznawana za niewymagającą, bardzo wytrzymałą, chętną do pracy i łagodną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz