Rasa ta zawdzięcza swoje powstanie zamiłowaniu Anglików do zawodów i wyścigów konnych. To zamiłowanie do sportu wpłynęło na powstanie w XVIII wieku nowej rasy koni. Na początku prowadzono prace nad uszlachetnieniem miejscowych koni, potem stopniowo krzyżowano najszybsze krajowe klacze z orientalnymi ogierami. Konie stawały się w ten sposób szbsze, większe i elegantsze. Jednak nadal nie była to jednorodna populacja.
Protoplaści koni pełnej krwi angielskiej dotarli do Wielkiej Brytanii dopiero pół wieku później: były to trzy legendarne ogiery Darley Arabian, Byerley Turk i Godolphin Arabian. Razem z pięćdziesięcioma klaczami te trzy ogiery stworzyły trzon rasy. Uznaje się, że są przodkami 80% wszystkich dzisiejszych folblutów.
Mianem koni pełnej krwi angielskiej można określić jedynie te konie, których rodowód pozwala na wpisanie ich do księgi stadnej zwanej "General Stud Book", wydanej w Anglii po raz pierwszy w 1793 roku.
Znaczącym kryterium doboru hodowli jest szybkość. Ze względu na cechy dziedziczne do hodowli są dopuszczane tylko te konie hodowane w surowych warunkach, które przejdą próby dzielności na torach wyścigowych. Podczas gdy konie czystej krwi arabskiej są specjalistami od długich dystansów, konie pełnej krwi angielskiej na krótkich dystansach osiągają prędkość około 70 km/h i tym samym są uznawane za najszybsze na świecie.
Z biegiem czasu konie te przyczyniły się do uszlachetnienia prawie wszystkich innych ras. Głównym ośrodkiem hodowli tych koni jest co prawda Wielka Brytania, ale konie pełnej krwi angielskiej hoduje się obecnie na całym świecie.
Te inteligentne, odważne i wytrzymałe zwierzęta są pełne temperamentu, wrażliwe, przez co nie są odpowiednie dla każdego jeźdźca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz