Cleveland Bay

Krew hiszpańska pojawia się również w rodowodzie brytyjskiej rasy cleveland bay, jucznych koni pochodzących jeszcze z czasów średniowiecza. Znany poprzednio jako Chapmana, cleveland bay należy do najstarszych ras Wielkiej Brytanii.
   Pierwotnie hodowany był w regionie Cleveland Hills w Yorkshire, gdzie używano go do pracy na roli i do przewożenia olbrzymich ładunków wełny, które w siedemnastym wieku stanowiły podstawę gospodarki tego obszaru. Później został uszlachetniony, aby zaspokoić popyt na wyższego i lżejszego konia zaprzęgowego. Do dnia dzisiejszego wykorzystywany jest przez brytyjski dwór królewski do ciągnięcia karet i powozów. Ma doskonały kościec i tkankę, które przekazuje potomstwu w krzyżówkach z innymi rasami; jest też wybitnym wierzchowcem.
   Koń ten jest także dobrym skoczkiem, co jest kolejną cechą, z której przekazywania słynie, a w połączeniu z pełną krwią angielską daje znakomite konie do polowań. Zgodnie ze swoją nazwą [bay to po angielsku gniady] konie rasy cleveland bay są zawsze gniade, czasem skarogniade, i nie mają żadnych białych odmian oprócz występującej niekiedy małej białej gwiazdki.

W 2003 r. rasa cleveland bay została uznana
za zagrożoną i umieszczona na liście organizacji Rare Breeds Survival Trust, która czuwa
nad liczebnością brytyjskich krajowych ras koni. Podczas przeglądu dokonanego w 1997 r.
doliczono się w Wielkiej Brytanii zaledwie stu pięćdziesięciu klaczy hodowlanych tej rasy.