piątek, 3 stycznia 2014

Irish Draught

smithy trot [1024x768]
Pochodzenie koni irish draught
jest niezbyt znane, ale domieszka pełnej krwi
angielskiej pozwoliła na wyhodowanie znakomitego konia sportowego.
  Podobnie jak koń arabski, folblut był przez wieki wykorzystywany do ulepszania i doskonalenia innych ras. Przykładem jest irish draught, irlandzki koń zaprzęgowy, rasa lekkich koni roboczych, nadających się znakomicie do pracy na farmie. Ich skrzyżowanie z folblutami dało rewelacyjnego, niezrównanego konia sportowego.
   Pochodzenie koni irish draught jest niezbyt dobrze znane, aczkolwiek uważa się, że wszechobecny koń hiszpański również przyczynił się do powstania tej rasy. Konie francuskie i flamendzkie, importowane do Irlandii na początku dwunastego stulecia, prawdopodobnie dały miejscowej rasie jej wymiary i charakter, a hodowlę udoskonalano potem dzięki domieszce krwi hiszpańskiej. Rezultatem tego jest duży, silny koń - ogiery mogą mierzyć 17 dłoni - obdarzony względnie małą, zgrabną głową, którą być może zawdzięcza wykorzystaniu kuców connemara na wczesnym etapie hodowli.
   Najlepsze konie rasy irish draught mają silne, zdrowe nogi i obszerny, swobodny wykrok, wspaniałą łopatkę i są z natury doskonałymi skoczkami. Są bardzo popularne jako konie do skoków przez przeszkody oraz, jako tzw. huntery, do polowań - w wiejskim terenie trudno o lepsze od nich. Mówi się, że irlandzkie huntery mają niesamowitą zdolność "znalezienia dodatkowej nogi" podczas skoku - i dzięki temu wyratowania i siebie, i swojego jeźdźca z kłopotów. Domieszka pełnej krwi angielskiej daje im ponadto szybkość i doskonałą jakość tkanki.
   Doprawdy, niewiele jest koni w typie roboczym, które nie zostałyby ulepszone przez domieszkę choć odrobiny pełnej krwi - miłośnicy skoków przez przeszkody pamiętają bardzo dobrego konia imieniem Wiston Bridget, krzyżówkę rasy szajer i folbluta, na którym znaczące sukcesy odnosił Tim Stockdale.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz