sobota, 4 stycznia 2014

Quarter Horse

   Najbardziej znaną amerykańską rasą jest chyba quarter horse, którego nazwa bierze się stąd, że konie tej rasy hodowano do wyścigów na dystansie ćwierć mili, quarter mile (około czterystu metrów). Nazwa ta nie wzięła się natomiast, jak się nieraz błędnie uważa, od faktu, że koń ten jest "w ćwierci" folblutem.
   Quarter horse był początkowo znany pod nazwą american quarter running horse lub też short horse, "krótkodystansowiec", ponieważ ścigał się na krótkich dystansach. Zwano go również, bardziej dostojnie, famous and celebrated colonial quarter pather, a hodowany był początkowo w Wirginii i okolicach, na wschodnim wybrzeżu. Pochodzi on od pierwszych koni hiszpańskich, które uszlachetniono domieszką krwi arabskiej, a potem pełnej krwi angielskiej. Pierwszy ładunek siedemnastu angielskich ogierów i klaczy przywieziono do Wirginii w 1611 r. Były to konie pochodzące z lokalnej rasy wykorzystywanej do wyścigów. [Z tego materiału w Anglii zostanie stworzona rasa folblutów]. Prawdopodobnie były one blisko spokrewnione z wytępionymi dzisiaj kucami galloway oraz z końmi irish hobby, z których wywodzą się connemara.

Sprężyste, elastyczne chody konia quarter
horse czynią z niego wspaniałego wierzchowca
w niemal wszystkich dyscyplinach jeździeckich.




   Najstarsza ogólnoamerykańska rasa, quarter horse, dzieli się na dwanaście głównych rodów, a wszystkie one zawdzięczają wczesnym wpływom pełnej krwi angielskiej. Ogier Janus został zaimportowany w 1752 r., a kiedy w 1780 r. umierał, pozostawił syna o tym samym imieniu, który założył ważną linię printera. Sir Archy, syn zwycięskiego w derby Diomeda, wywarł wpływ także na rozwój rasy amerykańskiego konia wierzchowego (american saddlebred). Old billy, cold dech, shiloh i steel dust, wszystkie te rodziny wywodzą się od Sir Archy'ego, a Joe Bailey i Peter McCude, dwa spośród najznakomitszych ogierów w dwudziestym wieku, są jego potomkami. 

Quarter horse może być dowolnej
jednolitej maści, włącznie z siwą, aczkolwiek
najpowszechniej spotykane są kasztanowe.

   Koń rasy quarter horse był hodowany pod kątem szybkości i nadal pozostaje najlepszym sprinterem pośród koni. Jest względnie mały - mierzy niewiele ponad 15 dłoni. Ma silnie umięśniony zad i tylne nogi - co pozwala mu na charakterystyczne ostre przyspieszenia - oraz mocne nogi przednie.
   Quarter horse mógł odejść w zapomnienia wraz ze wzrostem popularności - a to wskutek rosnącego wpływu pełnej krwi angielskiej - wyścigów na długich dystansach. Jednakże jego słynny sprint na ćwierć mili był chyba najmniej znaczącą spośród jego zdolności. 
   Mówi się, że quarter horse jest w stanie "obrócić się dookoła na dziesięciopensowej monecie i odrzucić z powrotem dziewięć centów reszty", i jego zwrotność była właśnie tym czynnikiem, który ocalił go dla potomności. Chociać pochodzi od ze wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej, to kiedy ludzie w dziewiętnastym stuleciu zaczęli rozprzestrzeniać się po całym tym olbrzymim kontynencie, zaczął być wszędzie używany, zarówno do zaprzęgów, jak i pod wierzch.
   W zachodnich stanach jego szybkość, zwrotność i inteligencja uczyniły z niego wspaniałego wierzchowca na ranczach i mówiono, że ma wrodzony "zmysł do bydła" (cow sense). Może nie jest to takie zaskakujące, jeżeli się weźmie pod uwagę jego hiszpańskie pochodzenie - hiszpańskie konie były znane ze swej dzielności na arenach podczas walk z bykami.
   Reputacja małego, sennego konika, który potrafi zerwać się jak błyskawica, oddaje sprawiedliwość tak jego łagodnemu, spokojnemu temperamentowi, jak i jego wszechstronności, a Quarter Horse Register jest dziś najgrubszą księgą stadną na świecie, w której zapisanych jest ponad półtora miliona przedstawicieli tej rasy. 
   Łącząc zwrotność i inteligencję z przyjacielską naturą, ten niewielki, zwięzłej budowy koń jest idealnym wierzchowcem niemal dla każdego, od uczącego się dopiero dziecka do starego ranczarskiego wygi. 

Quarter horse jest jedną
z najpopularniejszych ras koni na świecie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz