Kulawizny

  Kulawizna jest powszechną dolegliwością koni. Najmniej szkodliwym jej powodem jest kamień, ale może nim być również ciężkie schorzenie.



  Mięśnie. Ewentualne zagrożenie dla różnych grup mięśni może powstać na skutek błędów żywieniowych lub hodowlanych, przez urazy lub także przez infekcję. Rozróżnia się przy tym naciągnięcia, zgniecenia i naderwania.



  Ścięgna. W obrębie ścięgien do uszkodzeń może dojść przez skaleczenia lub przeciążenia. Przeciążeniu może zapobiec jeździec: koń może się poruszać prawie po każdym podłożu, ale główną zasadą jest - lepiej po stabilnej niż po miękkiej powierzchni. W każdym razie, ważne jest to, aby podłoże było równe.



  Kości. Złamanie kości prawie zawsze poprzedza traumatyczne przeżycie, czyli wypadek. Najczęściej złamaniami kości dotknięte są kończyny przednie. Szczególnie ciężki przebieg mają złamania kości śródręcza. W przypadku tych kości chodzi o pozostałości kości palca wskazującego i serdecznego. Sposób postępowania jest zawsze taki sam: poinformować weterynarza i, jeśli koń może się jeszcze poruszać, zaprowadzić go do boksu, do dalszych badań. Rzeczą pewną jest jednak to, że wiele złamań, które wcześniej prowadziłyby niechybnie do śmierci zwierzęcia, może zostać wyleczonych.



  Stawy. Kości są ze sobą połączone stawami, które są zbudowane w różny sposób, w zależności od funkcji, jaką spełniają. Uszkodzenia stawów również prowadzą do kulawizny, która może być wywołana przez szpat (zesztywnienie), zapalenia, oderwane części kości w torebkach stawowych lub narośle na kościach. W leczeniu tych dolegliwości pomocne są przeróżne środki farmakologiczne podawane doustnie, dożylnie lub wstrzykiwane bezpośrednio w dany staw.